Todos a un tempo: a televisión dixital terrestre (TDT) poderá ser de pago

Están convencidos. Os empresarios audiovisuais téñeno claro e así llo fixeron saber á súa interlocutora directa no Goberno. A mensaxe trasladada á vicepresidenta María Teresa Fernández de la Vega foi claro e diáfano: a televisión dixital terrestre (TDT) terá que aceptar o formato de pago para algúns contidos se quere ser viable.

Trátase dunha cuestión de supervivencia do propio modelo de negocio da TDT. Así o volveu a recordar onte Pedro Xota Ramírez, director do diario O Mundo, na súa intervención no foro Nova Economía da Comunicación. O xornalista rioxano avogou porque o Goberno, que subtrae recursos publicitarios ao sector privado cos medios de comunicación públicos, sexa sensible a esta demanda.

Na mesma dirección manifestouse tamén onte o conselleiro delegado da Sexta, a cadea das produtoras, nun almorzo mantido con xornalistas. No encontro, José Miguel Contreras recoñeceu que ?é imposible que a TDT sexa rendible sen formato de pago. Non pode haber 40 canles en aberto vivindo só da publicidade. Sinxelamente, é imposible?.

O apagamento analóxico programado para abril de 2010 debuxa un escenario cheo de incertezas que as xeneralistas pretenden despexar. Para iso, parte dos seus esforzos, canalizados a través da súa patronal UTECA, céntranse en que a futura Lei Xeral Audiovisual recolla a maior parte das súas demandas, entre outras a posibilidade de que as canles de TDT emitan en pechado (pago por visión).

Igualmente, a loita das privadas ten no seu punto de mira ás televisións públicas. Por unha banda, reclaman unha redución do número de canles en TDT habilitados para as televisións públicas co obxectivo de ?facer viable o sistema?. Por outro, aspirar a parte dos 500 millóns de euros que RTVE ten previsto ingresar para 2009 en concepto de publicidade.

A fragmentación de audiencias que implicará a chegada das novas canles dixitais representa o maior temor para as grandes cadeas xeneralistas e o seu modelo de negocio. Neste escenario, o papel que xogan as televisións públicas na repartición do mapa audiovisual é cuestionado polas súas competidoras privadas, que viron como os ingresos publicitarios en 2008 descenderon un 12%.